Οι φίλοι μας, δίχως αμφιβολία,
αποτελούν σημαντικό στήριγμα στη ζωή μας και βρίσκονται κοντά μας στις όμορφες
και στις άσχημες στιγμές, στις εύκολες και στις δύσκολες.Έχουν
πάντα την καλή διάθεση να βοηθήσουν και να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα.
Ωστόσο, ο ρόλος τους
δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε να αντικαταστήσει τον ρόλο του
ψυχολόγου. Βλέπουν την κατάσταση από το πρίσμα της δικής τους αντίληψης,
που ήδη επηρεάζεται από την μεταξύ μας σχέση, οπότε εξ ορισμού δεν μπορούν να
είναι αντικειμενικοί. Έτσι πολλές φορές συμβαίνει να παίρνουν το μέρος μας
καθώς δεν θέλουν να μας στεναχωρήσουν. Όταν αποκαλύπτουμε τα συναισθήματά μας
σ' ένα φίλο μας, υπάρχει, επίσης, και η πιθανότητα να νιώσουμε ματαίωση και
απογοήτευση σε περίπτωση που ο φίλος μας δεν καταλάβει τα ακριβή συναισθήματά
μας.
Όπως εκείνοι, έτσι
ούτε εμείς βέβαια είμαστε αμερόληπτοι απέναντί τους. Στις φιλικές μας σχέσεις
επειδή θέλουμε να είμαστε αγαπητοί και αποδεκτοί,πολλές φορές κρύβουμε την
αλήθεια γιατί νιώθουμε ντροπή ή φόβο μήπως απορριφθούμε. Άλλες φορές πάλι ούτε
εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζουμε την αλήθεια.
Δεν
είναι, επίσης, λίγες και οι φορές που οι φίλοι μας δίνουν συμβουλές, τις οποίες
αδυνατούμε να ακολουθήσουμε, όσο λογικές και αν μας ακούγονται, για το λόγο ότι
οι συμβουλές αυτές δεν έρχονται από μέσα μας αλλά είναι κάτι έξω από εμάς.
Οι φίλοι μας, τέλος,
δεν μπορούν να κάνουν συνδέσεις μεταξύ συναισθημάτων και συμπεριφορών και
παρόμοιων αντιδράσεων στο παρόν ή στο παρελθόν ώστε να έχουμε μια πιο
ολοκληρωμένη εικόνα του εαυτού μας. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι απλά να
επισημάνουν αυτές τις επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.
Στο ασφαλές, όμως,
πλαίσιο της ψυχοθεραπείας, εγκαθιδρύεται μια σχέση εμπιστοσύνης με τον
θεραπευτή με σύμμαχο τις ειδικές του γνώσεις. Ο ψυχολόγος θα μας πιέσει, θα
προκαλέσει τα αρνητικά μας συναισθήματα και θα μας βοηθήσει να τα
διαχειριστούμε. Θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε "αλήθειες" που είναι
καλά κρυμμένες και να συμφιλιωθούμε μαζί τους.